2 Aralık 2021 Perşembe




 hiçbiryerden...


tam bir yıl 8 ay sonra ilk kavuşma

o kadar çok özledim ki

sadece yanaklarından dudaklarımın

boynundan kollarımın kopamayışını 

sımsıkı kavrayışını 

hatırlıyorum


SENİ ÇOK SEVİYORUM PAMUĞUM !

16 Eylül 2021 Perşembe

 


hiçbiryerden...


kavuşacak mıyız ?

zamanın biri vuracak mı?

kalbim pır pır

ellerim tir tir titreyecek mi?

ohhh bee 

ayırmaya, ayrılmaya

gücümüz yetmedi

yine buluştuk

deyip

içecek miyiz koyu kahveyi

kokulu yollardan geçip

varacak mıyız güz güllerine 

savuracak mıyız karanlığı

aydınlıktan el ele çıkacak mıyız?


bitecek mi soru ekleri

kavuştuk

içtik koyu kahveyi

vardık güz güllerine 

diyecek miyiz?

5 Eylül 2021 Pazar


 hiçbiryerden...


yazılacak bir hikayem vardı.kalemim vaktini bekle seyir var dedi... şiire döndüm.



rüyalar, ah rüyalar;

özlendiğinde , özlediğinde

kavuşmanın habercisi


rüyalar, ah rüyalar;

unutulanın hatırlatıcısı

sevginin varoluşçusu



not:fotoğraf alıntıdır.




1 Eylül 2021 Çarşamba



 hiçbiryerden...

duvarların kalp atışını dinlediniz mi hiç ?





(Fotoğraf alıntıdır.)

14 Ağustos 2021 Cumartesi


 hiçbiryerden…

halama…

Anlatsam duyar mısın ? 

Seni çok seviyorum deyişlerinin eksikliğini …

Ne çok özlediğimi

Özlediğimizi…

Her gün alnından öp dediğin abini artık öpemediğimi…

Uzaklık değil öpemeyişim…

Acını tekrar yaşatışım

Kızma bana 

Elimden bişey gelmiyor 

Sevenlerine teselli sözcüklerim yetmiyor

Herkeste bir düğümsün çözülmeyen

Kiminin ertelediği…

Kiminin her an yaşadığı 

Kiminde bir hıçkırık

Kiminde kızgınlık 

Nedendi bu vazgeçişin…

Hayata küsüşün…

Yetemedik sana …

Elimiz yüreğindeki acıyı dindirmeye yetmedi 

Ne kadar çok dilediysek de seni yanımızda

Yapamadık…

Kilometreleri aşsa da sevgimiz

Dindiremedik 

Kopan köklerinden yeşertemedik

Anacığın, babacığın, abin ve sevdan

Koştu sana 

Sardılar pamuklara seni

Aldılar koyunlarına…

Tek tesellimiz

Artık huzurdasın…

Huzurla

Sevgiyle uyu…

24 Haziran 2021 Perşembe


 hiçbiryerden...


öyle bir kırgınlık ki..

yüreğine tercüman olmuş 

kelimeleri yok etmek 

ve aynı satırları bir daha hiç görmemek hissiyatı!!!

klavyeye dökmek için acıtılan ruha 

ve ayrılan vakte edilen hüzün...


ömür ne kadar bilinmez 

ama o bilinmezlikteki 

en kısa süreyi bile bir hiç uğruna harcamış olmanın 

tarifsiz hüznü...



 hiçbiryerden...


bu defa çok yorgunum...

yorgunluğumu, bedenimin ettiği isyanlardan

tarifsiz hissiyatlarından anlıyorum...

ve kızıyorum 

ama nerden bilebilirdim

kırılacağımı,

kırıldıkça bedenimin aksayacağını


öyle bir yaşanmışlık var ki

aksayan yerlerime bile üzülmüyorum

ya düzelir, ya düzelmez diyorum

en çok ruhumun aksayan yerlerine üzülüyorum

zaten bedenimin aksaması ruhumun çöküşünden ileri geliyor...

12 Nisan 2021 Pazartesi



 hiçbiryerden...


12 NİSAN 2020 18:40

biraz daha sana can olalım derken, kollarımda kaydı gözlerin,gitti dediler

sonra hatırladığımsa baba diyemediğim,

dilimin lal olduğu...

gitmemiştin ama vaktini bekliyordun

1 gün sadece kalbin attı , gözlerin konuştu.

bizi uyanmak istemediğimiz sabaha uyandırdın... 

13 NİSAN 2020

elini tuttum,öptüm ,saçını kokladım çokça 

emeğin laleler açmıştı.senin için bir tanesini getirdim.

öyle güzel güldün ki

konuşmak istedin ,gücün kalmamıştı 

boğazında kaldı kelimelerin...

evlat özlemin yüreğinde...

sonra bir minik ses duydun

dünyanın en tatlı balyanağının sesi

işte o da senin kafanı son hareket ettirişin, son gülümsemendi...

gittin.... 

yittik...


IŞIKLAR İÇİNDE UYU PAMUĞUM

SENİ ÇOK SEVİYORUM

kollarına alıp, acısını dindirdiğin sevgiyle dolu olan halamı benim için çok öp ,çok kokla

en çok ta yüreğinden öp olur mu ? ...





29 Mart 2021 Pazartesi

14 Mart 2021 Pazar


 hiçiryerden....


bilinmez olasılıklar yatağındayım

ya değilseler ile

ya öyleyseler

arasında döndüğüm

dön-düğüm

ama duramadığım

duraklar...

9 Mart 2021 Salı


 hiçbiryerden...


yürekten yüreğe yol alanlarda

vakit yoktur

ne zaman sevdalandın bilmezsin

çünkü bir tohumun vaktini beklemesi gibidir

önce toprakta yol alır

sonra toprağı parçalar

ben buradayım der

çatlatır tohumunu

doğar

doğurur


bunu bir tek sevdaya yolu düşenler bilir

gerisi iki günde mi der

yaralar

sararsın

yaralar

bir daha sararsın

sonra daha büyük yaralar

ölüm gibi

saramazsın

sevdanı sonsuz uykuya yatırırsın

acımasın

kanamasın diye...