hiçbir yerden...
Çıkmaz bir sokaktayım, hatta öyle ki hissettiklerim kapalı bir kutuda gibi...
Ne kaçacak yer , ne de çıkılacak bir kapı var.
O kutu belki de benim teker teker tuğlalarını kendi ördüğümdür...
Sahi neden insan kendini kapalı kutulara, çıkmaz sokaklara sürükler ki ?
İki günlük diye tabir ettiğimiz şu hayatta şüphesiz ki herkesin kendisine yaptığı en büyük haksızlıktır!
