hiçbiryerden...
bazı insanlarla
değmeyecek şeyler uğruna yanlış merhabalarınız olur
sonra öyle bir şey yaşarsınız ki
yerle gök kavuşur
ömür biter
ama pişmanlığınız bitmez...
belki aylar ,yıl geçti
dile geldi pişmanlığım
konuşmak istedim
hatırlamak istemedi
o da anlıyordu beni
aynı geminin yolcusuyduk sanki
sonra gözlerimi okumuştu
belki de biliyordu vakit doluyordu
dolmadan konuşulmalıydı
konuştuk
yağmurlu bir günde
işten arta kalan 2 dakikada...
sonraları hep espri hep güzellikti
kalbimin ekmeğini yemiştim
ta ki 16 aralık olana kadar...
ben olamaz derken çoktan gitmişti...
sevdiği vardı , evini yapıyordu,
hayalleri vardı,
yarım kaldı
yarım bıraktı....
rahat uyu
toprak incitmesin seni
devrin daim olsun
emeğimin kazandırdığı can Musa...
ışıklar içinde uyu...
