ben bu dünyadan olmamalıyım!
sanki sözcüklerim içime içime akmak için varlar gibi...
yoruldum bütün her şeyi yutmaktan ve dilimin bağından!
o kadar
ağır ki!
bedenime ve ruhuma verdiğim zararın hesabı yok!
ben , beni ben yapan bu suskunluğumdan
sinirlendikçe deli gülmelerimden
gözyaşlarımı tutmaya çalışmaktan ve çoğu zaman bunu başaramamaktan
öyle çok yoruldum ki
kendime kaç defa ''neden ?'' diye sormaktan
her defasında cevapsız kalmaktan
ve tüm bunlara rağmen en çok ta kendimi sorgulamaktan
ve bu sorgulamalar sonucunda kendi benliğime yapmış olduğum haksızlıklardan ötürü en çok ama en çok kendime kızgınım!
çok kızgın!
çok!
