evrendeki en güzel duyguyu (sevmek) tatmak varken
neden hırslarımıza yenik düşüyoruz ki?
gözlerdeki kin ve nefreti görmek
o kadar yaralayıcı oldu ki
hele bunu sevdiğin insanın gözlerinden,
bir başka sevdiğine karşı olan kızgınlığını püskürtürken görmek
daha da bir acı...
ve senin incindiğini farkedemeyecek kadar kör kuyuya düşmüş
olmasını görmek
ah ne büyük düşüyoruz...
sevdiklerimiz sevdiklerimize karşı
bu nasıl bir dünya
bu nasıl bir nifak tohumudur ki
sevgi ekip kötülük biçiliyor...
yine de umut diyor
Nazım Hikmet in dizeleriyle
''Güzel günler göreceğiz çocuklar
Motorları maviliklere süreceğiz
Çocuklar inanın, inanın çocuklar
Güzel günler göreceğiz güneşli günler''
