hiçbiryerden...                                                                 

 

                                                                                       

                                       bıraktığın yerde
                                       kaldı tüm her şey...
                                       kulaklarımda kahkahaların
                                       dilimde sevgi ve sevda kızların hikayesi...

hiçbiryerden...
16.06.2019 babalar günü!

yıllarca ben bir tek adama baba derim dilim varmaz diye geçirdim.
yıllar geçtikçe öyle baba adamlar tanıdım ki
ve dedim de
ama nerden bilebilirdim bir gün  baba dediğim adamı kaybedeceğimi...


14.08.2018 ellerimden kaydı  benim babam
geriye bana bir kız bir erkek kardeş bıraktı
hiç tanımadığım seviyorum diyemediğim
her gün ne yapıyorlar acaba diye düşündüğüm...


babalar gününde kardeşlerimle dilimizde yarım kalan bu heceyle  kan bağım olan hayatımı, sevgimi ,her şeyimi borçlu olduğum adamın gününü kutlamadım
kutlayamadım
boğazım düğüm düğüm
yarım kaldı hecem
ba...

babam argo kelimeleriyle yaşam sevinciyle dolu bir adamdı
sigara ve çayı çok severdi
sarma tütün içerdi
sigaraya bir dağ başında çobanlık yaparken bir yaşlı amcanın verdiği ağır tütün ile başlamış lakin içemeden küfür ede ede öksürerek atmıştı.
ve böyle başlamış sigara yolculuğu.

işçiydi emekçiydi babam
hayatı çok severdi , ölümü sevmez
annesinin ölümüyle ağaran saçlarından ötürü 15 yaş daha almış bir hale bürünüp
sonrasında ise gençlik aşkını   kaybetmenin üzüntüsüyle daha çok yıpranmıştı.
yine de  hayattan da sevmekten  de vazgeçmemişti.
kalbindeki acıları, aşkları yüzündeki gülümsemesinin ve argo kelimelerinin ardına saklamıştı.

derdi ki hep dünyaya kız olarak gelseydim
zengin kocayla evlenip iki kız çocuğu yapardım
biri sevda biri sevgi...
dilinden düşmeyen bu sözlerle gitti babam

rahat uyu babam...
seni çok seven her daim tüm benliğiyle yaşatan kızın...

hiçbiryerden...
bakınca   kirden görünmeyen bir  ayakkabı gibi görünse de 
çok daha fazlasıdır o gördüğünüz

emeklerimdir
uykusuz kaldığım her gecenin izi,
tehlikeyi göz ardı ettiğim,
severek ilmek ilmek ördüğüm aylarım,
kendimden ,sevdiklerimden feragat ettiğim her anımı
hatırlatır bana...

hiçbiryerden...
evrendeki en güzel duyguyu (sevmek) tatmak varken
neden hırslarımıza yenik düşüyoruz ki?
gözlerdeki kin ve nefreti görmek
o kadar yaralayıcı oldu ki
hele bunu sevdiğin insanın gözlerinden,
bir başka sevdiğine karşı olan kızgınlığını püskürtürken görmek
daha da bir acı...
ve senin incindiğini farkedemeyecek kadar kör kuyuya düşmüş
olmasını görmek
ah ne büyük düşüyoruz...
sevdiklerimiz sevdiklerimize karşı
bu nasıl bir dünya
bu nasıl bir nifak tohumudur ki
sevgi ekip kötülük biçiliyor...
yine de umut diyor
Nazım Hikmet in dizeleriyle
''Güzel günler göreceğiz çocuklar
 Motorları maviliklere süreceğiz
 Çocuklar inanın, inanın çocuklar
 Güzel günler göreceğiz güneşli günler''

hiçbiryerden...
4 ay mutlu geçsin demişim
umut işte
geçti mi
geçmedi

çok ağladım
içimi paramparça eden yaşananlar
kulağımdan çıkmayan o yıkıcı sözler
mutlu geçmemişti belki
ama hem kazandım
hem kaybettim...




hep tutunacak bir dal buldum
bulmak zorundaydım
güçlü olmak zorundaydım
her ne olursa olsun
kim olursa olsun
her ne yapmış olursa olsun
kızsam da 
sevdim
duygularımla kuşattım her bir zerremi
iyileştim bir taraftan
diğer yandan başka yaralar aldım
yeni iyileşmeler için





sığınıyorum
sevginin iyileştirici gücüne
ve kim ne yaparsa yapsın
kalbim sev diyorsa seveceğim.
anlayacağım
daha çok empati kuracağım
ve asla pes etmeyeceğim

herkes hata yapar
ben de yaptım
ama asla hatamı savunmadım.
haklılık değil benim emelim
iyilik güzellik


siz benden nefret edin
hiçe sayın
görmeyin, duymayın
ben yine de seviyorum
''SEV 
ÇÜNKÜ
SEVMEK
EN GÜZEL'' ❤