hiçbiryerden...
hiçlikte kayb-Ol-mak da
Ol-maya yoldur
yürekten yüreğe yol alanlarda
vakit yoktur
ne zaman sevdalandın bilmezsin
çünkü bir tohumun vaktini beklemesi gibidir
önce toprakta yol alır
sonra toprağı parçalar
ben buradayım der
çatlatır tohumunu
doğar
doğurur
bunu bir tek sevdaya yolu düşenler bilir
gerisi iki günde mi der
yaralar
sararsın
yaralar
bir daha sararsın
sonra daha büyük yaralar
ölüm gibi
saramazsın
sevdanı sonsuz uykuya yatırırsın
acımasın
kanamasın diye...